Przeważnie mówiąc o ‘dysku sieciowym’ myśli się o lokalnych zasobach. Coraz częściej jednak zasoby trzyma się w ’chmurze’ – jakkolwiek brzmi trochę marketingowo, fakty są takie, że środek ciężkości przesuwa się ku usługom hostowanym, a słowo wchodzi do powszechnego użycia. Opiszę dostęp do danych opublikowanych via FTP oraz SkyDrive – natywnie przez Windows.
FTP
FTP jest protokołem leciwym i mało lubianym przez administratorów, jednak cały czas dla wielu osób/firm jest sposobem publikacji danych – sterowniki, aplikacje etc. , rzadziej do prywatnych danych. Windows 7 [podobnie jak Vista], ma wbudowaną obsługę protokołu FTP. Dostępna jest w standardowym wizardzie ‘Map Network Drive’:
Nie będę wklejał kolejnych okien kreatora – wystarczy klikać ‘next’. W końcu jest możliwość wpisania adresu serwera FTP.
Pomimo, że katalog widać ładnie w widoku ‘mój komputer’, funkcjonalność jest niestety poważnie ograniczona, ponieważ użytkownik jest ‘chrootowany’ w swoim katalogu domowym – nie ma możliwości przeglądania katalogów wyżej. Są rozwiązania firm trzecich pozwalających mapować dyski za pomocą FTP, widoczne jako ‘literki’ w eksploratorze – np. NetDrive.
SkyDrive
Do operacji na dokumentach bardziej przydatnym rozwiązaniem jest SkyDrive – choćby dla tego, że z poziomu przeglądarki można dokumenty przeglądać i edytować. Do dysku SkyDrive można dostać się za pomocą protokołu WebDav – nie ma niestety prostego sposobu zmapowania go tak, żeby był widoczny w eksploratorze. Office 2o1o ma wbudowaną funkcję podłączania się do SkyDrive więc przy operacjach w Office nie będzie problemu – ale zastosowanie tego dysku można by jednak rozszerzyć. Trudno – nie znaczy “niemożliwe”. Podstawowym problemem jest wydobycie faktycznej ścieżki do dysku. W sukurs przychodzi opensource’owa aplikacja na codeplex – SkyDrive Simple Viewer, która potrafi tą ścieżkę ‘wyciągnąć’:
Wystarczy przekopiować ten adres, uruchomić wizarda ‘Map Network Drive’ i jako adres serwera wkleić go. Logowanie trwa dłuższą chwilę – pojawia się okno gdzie należy wpisać LiveID oraz hasło i voila!
eN.
