Autor: admin

Odmontowywanie dysków Windowsowych na dual boot’ach

Scenariusz jest prosty. Maki mają triple-boot (Mac OS X, Win XP, Linux) i użytkownicy nie mogą mieć dostępu do innych partycji systemowych z poziomu Mac OS X. Chociażby po to żeby nie grzebali w plikach konfiguracyjnych, nie wyciągnęli bazy SAM czy żadnych innych rzeczy, których przeczytanie nie byłoby dla nas zbyt miłe Sprawa wydaje się banalnie prosta, wystarczy, tak jak w poprzednich wersjach Mac OS X, przeedytować /etc/fstab i pozamiatane. Jednak po otwarciu tego pliku okazuje się, że coś się zmieniło i pokazuje się coś takiego:
IGNORE THIS FILE.
This file does nothing, contains no useful data, and might go away in
future releases. Do not depend on this file or its contents.
i weź tu człowieku bądź mądry kiedy zamiast jednego statycznego pliku pojawia się automounter (/sbin/autodiskmount), który oczywiście jest binarką No dobra, ale automounter skądś jest wywoływany. W tym przypadku będzie to /etc/rc.netboot gdzie montowane są wszystkie dyski podczas instalacji. Po napisaniu kilku if’ów okazało się, że mój szczwany plan z filtrowaniem co montujemy nie zadziałał a że czas naglił trzeba było to załatwić w inny sposób Mały (niezbyt elegancki) workaround polega na odmontowaniu dysków kiedy automounter już je podmontuje . Aby to zrobić wystarczyło w /etc/rc dopisać trzy linijki:
#odmontowanie dyskow windowsowych
umount /dev/disk0s2
umount /dev/disk0s6
Wiem, że to nie jest najsprytniejszy patent ale działa

Keyring a konto domenowe

Mój breloczek na koncie domenowym zabezpieczony jest hasłem z Active Directory, ustawienie standartowe dzięki temu mam prawie single sign-on, hasło domenowe zabezpiecza moje certyfikaty itd.
Problem pojawia się kiedy hasło domenowe się zmieni z poziomu czegoś innego niż nasz stacja pracująca pod Mac OS X. Po takiej zmianie logujemy się używając nowego hasła domenowego i zaraz po zalogowaniu musimy wpisać hasło do breloczka, które jest… naszym starym hasłem Aby uniknąć tej upierdliwej czynności i logować się tylko raz należy zmienić sobie hasło do breloczka korzystając z Keyring Access. Rzecz prosta ale irytująca. Chociaż patrząc z drugiej strony w Windows jest podobny problem (utrata lokalnych certyfikatów w momencie resetowania hasła do konta lokalnego).

Przydatne narzędzia do zabawy netInfo z poziomu konsoli

Dzisiaj instalując Oracle na Mac OS X znalazłem parę fajnych narzędzi pozwalających na dostanie się do netInfo z poziomu konsoli i wpisanie wszystkiego bez latania po drzewkach w interfejsie graficzny. Super sprawa dla osób robiących coś przez SSH albo zakładających konta za pomocą skryptów.

Manipulacje na obiektach w katalogu:
Tu z pomocą przychodzi nam narzędzie nicl. Pozawala ono m.in. na tworzenie obiektów, ich kasowanie, modyfikacje, przeszukiwanie, czytanie i kopiowanie. Jeśli kiedykolwiek będziesz odtwarzać swoje netInfo z backupu to z pewnością nicl będzie do tego niezbędne. Składnia jest prosta: nicl [options] datasource [command], na przykład założenie użytkownika wygląda tak
# nicl . -create /users/loginname
# nicl . -append /users/loginnameuid 601
# nicl . -append /users/loginname gid 600
# nicl . -append /users/loginname shell /bin/bash
# nicl . -append /users/loginname home /Users/loginname
# nicl . -append /users/loginname realname "Imię i nazwisko usera"
Potem przyda się jeszcze zmienić komuś hasło:
# passwd loginname
i mamy wszystko gotowe.
Katalog domowy stworzy się sam przy pierwszym logowaniu na podstawie tego co jest w /System/Library/User Template . Z szablonami oczywiście można się pobawić ale zostawie to sobie na oddzielny wpis
Każdy bardziej dociekliwy może sobie poczytać o tym narzędziu wpisująć w konsoli man nicl