zgodnie z zapowiedzią kolejny fragment arcyciekawego wywiadu z d0m3lem. to ważny temat, więc warto o nim porozmawiać…
Czy MFA jest ważne?
<MG> W kontekście architektury zabezpieczeń, chciałbym rozszerzyć to pytanie. W ogóle jakie są największe teraz wyzwania, z którymi mierzycie się w całej tej działce Identity? Czy to jest brak wiedzy? Czy jednak te ograniczenia technologiczne, czy ten dług technologiczny?
<d0m3l> Ludzie nie chcą korzystać z MFA.
<MG> Czyli jednak interface białkowy to jest największe wyzwanie?
[…]
<d0m3l> Tak, generalnie kwestia jest taka: Spytaliśmy naszych kolegów z Google’a, jaką mają adopcję MFA? Okazuje się, że w momencie, kiedy jesteś goniony przez atakujących, przez hackerów to jest tak, jak bycie gonionym przez stado wilków. Jak Cię gonią wilki to nie chodzi o to, żeby prześcignąć wilki. To chodzi o to, żeby prześcignąć najwolniejszego w tłumie. Więc w momencie, kiedy masz włączony SMS jako jedyne MFA na Twoim koncie, na Twojej usłudze, gdziekolwiek, to Cię broni przed 1oo% zautomatyzowanych ataków. Czyli jak jest scriptkidi albo narzędzia tych atakujących hackerskich grup narodowych takich jak Iran, Somalia, Nigeria, jest parę takich bardzo fajnych organizacji, które próbują się dostać do Twojej poczty. Jeżeli masz SMS jako jedyne MFA na swoim koncie, jakikolwiek skrypt, oprogramowanie jakie mają, żeby Cię zbruteforce’ować, zespray’ować jest zablokowane. Jeżeli targetują Ciebie, jako osobę koszt zhackowania Ciebie rośnie z 70 centów do 70 dolarów i udaje im się to w 40% przypadków.
<nExoR> To jeszcze tylko jedna rzecz apropos tego MFA i statystyk, chciałem zaznaczyć, że strasznie kłamiecie. Bo nie potraficie zliczać MFA wymuszonego Conditional Accessem, gdzie na przykład w firmach administratorzy to np. 2% w stosunku do użytkowników. Administratorzy mają wymuszone MFA, cała reszta, czyli 98% ma Conditional Accessem. Co mówi Microsoft? 98% ludzi nie ma włączonego MFA.
<d0m3l> W tej chwili z mogę Ci powiedzieć dokładnie ile jest ludzi, którzy mają MFA. To jest 33% użytkowników w Office 365 podało jakiś sposób weryfikacji, że można ich w jakiś sposób wymusić.
<nExoR> Czyli to jest nie na podstawie włączonej opcji, że musisz mieć MFA, tylko to jest na podstawie danych, które zostały podane do kont?
<d0m3l> Tak.
<nExoR> To jak jesteśmy przy tym od razu. Czy będzie jakaś usługa, jakiś sposób zabezpieczenia, bo jest taka dziura w MFA przy onboardingu. Bo jak założysz konto, włączysz MFA, masz provisioning użytkowników to nadal do kogo pierwszego trafią Credentiale, ten sobie MFA ustawia. No i teraz wiadomo, że jest jakiś duży procent użytkowników, którzy, no wiadomo są takie cienie, ktoś nigdy nie przyszedł do pracy albo nie używa konta i one sobie wiszą. Jak zhackujesz takie konto to od razu sobie ustawiasz MFA, i jest jakby podwójnie uwierzytelniony w tej domenie i przez to jeszcze bardziej zhackowany. Czy tutaj można się spodziewać jakiegoś wyjścia naprzeciw? […]
<d0m3l> Generalnie są 2 sposoby. Sposób proceduralny i sposób technologiczny. Sposób proceduralny, pomijanie MFA ze względu na lokalizację, jedno z najgorszych zaleceń, jakie Microsoft kiedykolwiek wydał. MFA powinno być też wymuszone w Corpnecie. MFA musisz zrobić zawsze. Jeden prompt per użytkownik, per urządzenie, per zmiana hasła, koniec kropka. To, że spiąłeś się VPNem nie powinno Cię wykluczać z wymagania MFA. To jest Zero Trust. To jest proceduralnie. Drugi to jest taki, że jest funkcjonalność w Conditional Accessie, która mówi, że żeby się zenrollować do MFA musisz spełniać wymagania. Jest takie coś, co nazywa się User Actions jako warunek w Conditional Accessie, gdzie możesz powiedzieć: “Żeby zenrollować się do MFA musisz być na urządzeniu, które uważam za zaufane” albo “Musisz być w konkretnym zakresie adresów IP”.
<nExoR> Zakresy IP to w ogóle są trochę od czapy te polityki z zakresami IP, bo połowa firm używa Proxy, Application Proxy czy innych mechanizmów przekierowujących ruch i wychodzenie ze stałego IP, zwłaszcza w świecie mobilnym, to jest w ogóle jakieś nieporozumienie.
<d0m3l> Kwestia jest taka, że nie ma wystarczającej ilości technologii na świecie, żeby naprawić gówniane procesy. Nie ma. Jeżeli Twój proces jest niewystarczający to możesz się bawić w hocki-klocki. Takie podatności o jakich Ty mówisz, że hacker albo zły aktor dostanie się i uwierzytelni zamiast użytkownika zdarzają się 2 w miesiącu na całą skalę Office 365. Na 320 milionów użytkowników. 2 w miesiącu. Oba z nich są łapane przez zwykłych użytkowników, którzy zostają wykopani z konta w momencie, kiedy ktoś zamiast nich dokona poświadczenia. Więc takie reaktywne wyłapywanie działa bardzo dobrze pod warunkiem, że nie masz wykluczeń MFA. Okazuje się, że najbardziej popularną polityką Conditional Access jaka istnieje jest: MFA dla wszystkich, poza zaufaną lokalizacją, czyli jeżeli jesteś na Cornplecie albo na Wi-Fi, żadnego MFA. Czyli Pani Józia, która siedzi w biurze i nigdy nie dostaje się do maila poza biurem, nigdy tego MFA nie zobaczy.
<nExoR> Tak, no wtedy go nigdy nie skonfiguruje, czyli jest niebezpieczne. No właśnie, czyli to taki drugi scenariusz.
<d0m3l> Dlatego jeżeli zły aktor dostanie hasło i spróbuje zrobić zarejestrowanie tego MFA, możesz to Conditional Accessem ograniczyć. Mówisz, że ktoś, kto ma hasło Pani Józi, żeby zarejestrować jej MFA musi być na urządzeniu, które jest dopięte do naszej domeny, musi być Hybrid Joined. I tyle.
[…]
<d0m3l> MFA musi być włączone zawsze. Ten link, który pokazałem, M365 Golden Config. Użytkownik przychodzi pierwszego dnia w pracy. Tego pierwszego dnia w pracy użytkownik musi potwierdzić, że ma dostęp do jakiegoś MFA. Problemem zaczyna się robić wdrożenie gdzie masz 23.ooo użytkowników, którzy jeszcze nie podali danych. MFA ma 1o% Faliure Rate przy rejestracji. 1o% użytkowników będzie Ci krzyczało, że nie umieją zeskanować kodu QR na ekranie.
[…]
<MG> Czy MFA jest, zadam takie pytanie znowu z wyższego poziomu, czy MFA jest idealnym zabezpieczeniem? Jak nie, to czego mu brakuje?
[…]
<d0m3l> Powiem tak: Grzesiek pytał o te statystyki Googlowe. Statystyki są prosto z konferencji, która nazywa się “Stripe”. Google mówił, że jedyne idioto-odporne, bo MFA da się zfishować. Fishing, czyli ktoś wysyła Ci maila, klikasz link i podajesz Twój login, hasło i MFA. MFA da się zrobić fish. Bez problemu, potem mam dostęp do Twojej poczty forever and ever, dopóki nie zmienisz swojego hasła. Jedyny sposób, który takiemu atakowi zapobiegnie to używanie metod poświadczeń, które są oparte o sprzęt. Czyli: Hello for Businnes – niefishowalny, Tokeny FIDO – niefishowalne. Dlatego, w momencie kiedy masz hasło i coś po haśle dopóty, dopóki to będzie aktywnym MFA, dopóty będziesz miał możliwość, że ktoś je zhackuje. Do wtedy, gdy będziesz klikał w te linki fishingowe. Nie da się zrobić, żeby mniej niż 20% Twoich użytkowników klikało w linki fishingowe. Możesz robić banery, ostrzeżenia itd.., 2o% ludzi kliknie w link, który się im pojawi w skrzynce odbiorczej. SANS Institute zrobił badania. 2o% to jest podłoga. W Microsofcie 35% ludzi jest fishowalnych, wewnętrznie u nas w firmie, bo jesteśmy przyklejeni do maila 24/7. 35% ostatnia kampania wewnętrzna fishingowa, testowa.
<MG> Czyli trzeba ogólnie całkowicie ominąć możliwość tego fisha, czyli tak, jak mówiłeś, Tokeny FIDO na przykład.
<A> Ale pamiętaj, że jeszcze masz drugą możliwość, czyli na przykład “o, tu jest taka fakturka”; “Ty, słuchaj, nie chce mi się w niczym otworzyć, zobacz co to”.
<d0m3l> No. „Każdy burdel da się ogarnąć, tylko proszę dane do faktury”, nie? Ale to już jest chyba trochę taki Social Engeneering, prawda?
End Of Quote
oryginał rozmowy tutaj.
o ważności MFA jestem świadom i zawsze jest to pierwsza rzecz jaką sprawdzam – czy jest włączone. muszę przyznać, że zezwolenie na brak MFA kiedy się jest w biurze wydawało mi się zawsze dobrym pomysłem. teraz nie jestem już taki pewien (; pozostawiam do oceny czytelnikom.
eN.
scenariusz
katalog stricte sieciowy
takie rozwiązanie ma (potencjalnie) kilka wad. potencjalnie – ponieważ wszystko zależy od założeń po co i dla kogo to robimy:
chodziło o dostarczenie wspólnego repozytorium, dostępnego na wszystkich VDI. można taki efekt osiągnąć mapując udział sieciowy jako katalog.
potrzebny do tego jest Storage Account wspierający Azure Files, dodany do domeny. jest to konieczne ze względu na możliwość uwierzytelnienia. a kiedy mamy już założony Azure Files, wystarczy utworzyć w systemie katalog, który będzie na niego wskazywał:
as simple as that. i mamy katalog, który zachowuje się i wygląda (niemal) jak normalny katalog. nie trzeba już polis GPO ponieważ Windows już nie traktuje tego jako dysq sieciowego a zwykły katalog lokalny.
dodam do tego kilka uwag i ciekawostek:
\\wfilesrepo.file.core.windows.net\repo\wlasciwykatalog – i wyłączyć dziedziczenie na poziomie 'wlasiciwykatalog’
albo
c:\root\[repo] – gdzie [repo] to symlink – i wyłączyć dziedziczenie na poziomie 'root’…
to problemu nie będzie. tylko jest wtedy bzdurny dodatkowy katalog /:
mimo pewnych dziwnych zachowań sprawdza się fajnie a dla użytkowników wygląda i zachowuje się jak folder lokalny.
eN.