Uwielbiam czytać wpisy fanatyków czy to z jednej czy z drugiej strony barykady – akurat w tym konkretnym przypadku okazuje się, że Apple wprowadzając iOS5 niby skopiowało rozwiązania które WP7 ma (czy aby na pewno ma?)
No nic… psy szczekają karawana jedzie dalej – jak mówi stare powiedzenie;)
to obecnie najgorętszy temat wzbudzający niepewność i wątpliwości. na początq tego roq Nokia zatrudniła Stephena Elopa w roli CEO, odqpując go od Microsoftu za $6 milionów [+$1,4mln pensji rocznej]. zmiany rozpoczęły się lawinowo – pojawiła się informacja, iż firma przesiada się z Symbiana na WP7 – co radykalnie zmienia wizerunek rynq mobilnego, na którym do niedawna Symbian królował przez kilka lat, deklasując całą konqrencję. nie zagroził mu WM, nie dał rady iPhone – jednak wraz z Androidem rozpoczęła się inna epoka.
pozostaje pytanie – co z Symbianem? po początkowych newsach odniosłem wrażenie, że ten system umrze – zwłaszcza po liście otwartym Vice President Nokia. po wnikliwszym przyjrzeniu pojawiającym się newsom dochodzę do wniosq, że może w tym szaleństwie jest metoda? tutaj można obejrzeć króciutki, 6 minutowy wywiad z Elopem na temat przyszłości Symbiana, który jest nieco sprzeczny z marcowym listem. w skrócie – zapewnia pełne wsparcie *co najmniej* do 2o16, i stwierdza, że o ile podstawową platformą dla Nokia ma stać się WP7, to Symbian będzie utrzymywany i rozwijany. na potwierdzenie i pokazanie przepaści pomiędzy rynkiem WP7 i Symbian – ostatnio pojawiło się cacko w postaci Nokii Oro – 18 karatowe złoto, prawdziwa skóra i Symbian^3 na pokładzie. o ile WP7 to 1oo% rynq konsumenckiego – ten gadżecik jest raczej zarezerwowany dla poważnych panów pod krawatem.
trzeba również pamiętać, iż Symbian cały czas pozostaje jednym z najpopularniejszych systemów – 2 miejsce po Android z 27% rynq. to zbyt duża liczba, żeby ją tak po prostu zmieść, ale wszystko w rękach nowego CEO i jego wyczucia… zapowiadana wersja ^4 została zawieszona, a w zamian zapowiedziano duży update interfejsu dla wersji ^3.
Symbian jest potomkiem najstarszych systemów operacyjnych na urządzenia mobilne – systemy EPOC firmy Psion, która już 1996 złożyła wniosek o rejestrację nazwy ‘netBook’, dla urządzenia Psion netBook wydanego w 1998 roq [SIC!]. sam Symbian powstał w 2k1, wydany wraz z pamiętną cegłą – Nokia Communicator. za dojrzałość systemu można uznać wersję 9.o, stworzoną w 2k4 rozwijaną do 2k7 [do wersji 9.5].
nie chcę przepisywać wikipedii (; więc ograniczę się do kilq ciekawostek z historii tego systemu:
Symbian od zarania nastawiony był na wielozadaniowość z wywłaszczaniem [pre-emptive mutlitasking] i ochronę pamięci, a inspiracją dla niego był VMS. tworzony był wedle trzech podstawowych zasad:
w efekcie można uznać, iż Symbian jest najbardziej dojrzałym systemem na rynq. nie idzie to jednak w parze w intuicyjnością obsługi oraz innowacyjnością – tego już na pierwszy rzut oka braqje. wygląda tak, jak telefony z przed ery smartphonów: jest toporny i aż boli w oczy swoją surowością. niemniej jest równocześnie systemem najlepiej poznanym od wnętrza, a co za tym idzie produkty firm 3cich potrafią dobrze z nim współpracować, o czym kilka słów jeszcze powiem.
imho Nokia powinna znów uwolnić kod Symbiana – spowolniłoby to śmierć tego produktu, a być może ktoś byłby w stanie zrobić do tego porządny interfejs i stworzyć system, który pozostanie konqrencyjnym wyborem na dłuższy czas [to sobie zostawię na podsumowanie wszystkich platform…].
jak zwykle od tyłu – krótko i na temat
szczerze mówiąc, rozpoczynając projekt nie chciałem testować Symbiana. zawarzyły dwa podstawowe aspekty:
patrząc jednak na możliwości zarządzania, nakładania polityk i stabilności systemu – wydaje się dobrym wyborem do zastosowania w korpo… w każdym razie rok temu mógłby…
pierwsze kroki
w sumie, to ciężko nazwać je pierwszymi – któż nie miał Nokii? z tymi telefonami nigdy nie było problemów z ładowarkami – po pierwsze telefony działały po 6-7 dni bez ładowania, po drugie zawsze ktoś miał ładowarkę. siła standardu. zachowanie kompatybilności jest istotne, ale w kontexcie interfejsu niestety wypada tragicznie – pomimo zaawansowania urządzeń i samego systemu operacyjnego, jego wygląd niewiele różni się od tych starych telefonów. zorientowany na drzewo menu z topornym wyglądem interfejsu – nie ratuje go nawet wprowadzenie ekranów dotykowych i widżetów. swoje testy robiłem na ubogim rodzicu wspomnianego Oro – Nokii C7, która ma na pokładzie na prawdę niezły hardware a mimo to korzystanie z tego systemu nie było zbyt przyjemne.
i tak właśnie prezentuje się nowy-stary Symbian – sterta widżetów, na starym menu. całości braqje jakiejś jednej myśli, spójności. niby wszystko jest, ale wszędzie trzeba zrobić jeden-dwa kroki więcej niż w nowoczesnych OSach. braqje spójnej wyszukiwarki, kontakty da się synchronizować tylko z jednym źródłem [o czym system sam przestrzega] – a więc jeśli decyduje się na Exchange, to będziemy mieli kontakty firmowe. dodając nowy kontakt – jest synchronizowany do naszej firmowej książki. braqje tzw. “huba”, utrzymującego kontakty z różnych źródeł tak, jak to jest w WP7 czy Android.
Ovi Suite – jeszcze nie chmura
podobnie jak przy WP7 czy iOS, Symbian jest własnością jednej firmy – Nokia. podobny jest więc model zarządzania:
kolejnym elementem pokazującym, że Symbian został w tyle jest podejście do przechowywania danych. nie ma położonego nacisq na usługi zdalne, synchronizacja plików jest przez aplikację Ovi Suite. jest oczywiście opcja pełnego backupu oraz synchronizacja z komputerem lokalnym. co prawda do usługi ‘my nokia’ nie udało mi się zalogować [nie chciałem podawać numeru telefonu – co jest obligatoryjne], ale na ile szukałem, nigdzie nie znalazłem opcji backupu w chmurze – całego telefonu, czy choćby kontaktów.
w skrócie – kto korzystał z PC Suite, ten wie jak działa Ovi Suite – bo niewiele się zmieniło.
bezpieczeństwo
symbian daje możliwość zaszyfrowania karty pamięci – zarówno wewnętrznej jak zewnętrznej. nie wiem czy da się to zrobić bezpośrednio z systemu, ale są aplikacje firm 3cich, które taką funkcję realizują. my testujemy FAMOC – interfejs do zarządzania urządzeniami mobilnymi. Symbian jest najlepiej obsługiwanym urządzeniem, można z nim zrobić praktycznie wszystko – jest nawet zdalne przechwycenie/sterownie ekranem. nie działa to może zbyt płynnie, ale jak trzeba coś komuś pomóc – da się. ilość polis jest bardzo duża i da się wyłączyć możliwość instalacji aplikacji, dostęp do panelu zarządzania czy urządzeń.
to jeśli chodzi o firmy 3cie. w kwestii funkcji out-of-the-box system sam z siebie nie daje zarządzania administracyjnego. jako telefon dla korpo obsługuje natomiast wszystkie polisy EAS [tak w każdym razie twierdzi Nokia]. można więc uznać, że spełnia wszelkie standardy – w każdym razie dla firmy, która korzysta z Exchange.
ponieważ dane nie są przechowywane w chmurze – nie trzeba się martwić kto może je ukraść (;
chciałoby się napisać, że Symbian to dojrzały produkt, ale chyba słowo “przejrzały” jest bardziej adekwatne. niewątpliwie daje spore możliwości zarządzania i wykorzystania w firmie oraz jest systemem stabilnym. wiele do życzenia pozostawia jednak przestarzały interfejs i możliwości wykorzystania wielu źródeł kontaktów [jeśli firmę to oczywiście obchodzi]. skazanie użytkowników na pracę w archaicznym standardzie może ktoś nawet uznać za plus – “bo ludzie to znają”, dla tego najważniejszym argumentem, który przemawia przeciwko temu systemowi, jest jego niepewna przyszłość.
ja w każdym razie telefonu z Symbianem bym nie chciał – ani w pracy ani prywatnie.
eN.
swoje opisy rozpocznę od zabawki, jaką jest beniaminek na rynq mobilnym – Windows Phone 7. ‘zabawki’, ponieważ już sam Microsoft definiuje target tego urządzenia dla osób w wieq 15-3o lat, na rynq konsumenckim. jest to widoczne na pierwszy rzut oka, ponieważ interfejs jest nowatorski i jakkolwiek opinia ‘podoba się’ czy ‘nie’ pozostaje subiektywną, jego konstrukcja nie za bardzo nadaje się dla biznesu. spróbuję tą opinię poprzeć argumentami za chwilę. historia WP7 jest również dość ciekawa, a jego korzenie potwierdzają taki target.
niektórzy nie lubią – takowi nich ominą ten akapit. a historia jest dość ciekawa i daje do myślenia na przyszłość.
eMeSy jako jedne z pierwszych weszły na rynek z “prawdziwym” systemem operacyjnym na urządzenia mobilne – nie chodzi o głupie telefony tylko właśnie smartphony, a sam system uniwersalny – dający się uruchomić na dowolnej platformie [symbian^1 wyszedł rok później]. tym system był Pocket PC 2ooo bazujący na Windows CE, i jak nie trudno się domyśleć stało się w pamiętnym roq 2k [imho przełomowym dla eMeSa]. w w2k3 nazwa została zmieniona na “Windows Mobile” co już zaczyna przypominać bardziej współczesną historię. nie popadając w dygresje – system powoli rozwijał się przez kolejne lata aż do wersji 6.5 wydanej w 2oo9 roq. zarzutów do tego systemu było sporo – [od strony użytkowników] głównie co do potwornego interfejsu oraz słabej wydajności. i tak, w 2oo4 roq WM miał 23% rynq mobilnego, tak 2oo8 już tylko 14% i liczby te ciągle spadały.
obok toczyła się kolejna nieudana dla eMeSa wojna – o rynek tzw. mp3 playerów. przegrana była oczywista dla wszystkich i dziwię się, że w eMeS w ogóle do niej wystartował – spóźniony o dobre 5 lat w stosunq do giganta jakim było wtedy Apple ze swoim [tragicznym] iPodem. iPod pojawił się w 2k1/2k2 a zune na przełomie 2k6/2k7. w Polsce ten player w ogóle nie jest znany, ponieważ naszego kraju często braqje na mapach Redmond. zune i ipod pojawiają się w tej historii ponieważ nieustająca konwergencja wyparła oba te urządzenia na rzecz smartphonów. sam zune na pokładzie miał znanego w WM Windows CE 6.o a jego interfejs i idea przetrwała… o czym za chwilę.
postanowiono coś z tym zrobić i w tym czasie eMeS pracował już nad nowym systemem – Microsoft Kin, który miał być konqrencją… licho wie dla kogo. z jednej strony wielkie pasqdztwo jak maszyna do pisania, z drugiej zunowski’e podejście i target na młodego odbiorcę i rozrywkę. takie coś nie miało prawa żyć i pomimo wsadzenia w projekt 2 lat pracy i miliarda dolarów urządzenie było na rynq … 6 tygodni. plotki głoszą, że sprzedano 5oo sztuk <:
wszystko postawiono na Windows Phone 7. ten już z samej nazwy przyprawia o zawrót głowy – cyferka 7 sugeruje kontynuację linii Windows Mobile, ale na pierwszy rzut oka jest czymś zupełnie nowym. de facto kernel tego system to nadal Windows CE, w wersji 7.o – stąd cyferka i stąd konfudująca nazwa tego wynalzq.
finalnie zune jako ‘grajek’ umarł, pozostawił jednak bogatą spuściznę, która zdefiniowała czym Windows Phone 7 jest: zarządzanie odbywa się przez zune software, programy ściąga się z zune marketplace, a cały interfejs WP7 ma właśnie korzenie w zune playerze.
to, co wyraźnie widać w całej historii to fakt, że Microsoft w kwestii rynq mobilnego zachowuje się jak niedojrzały nastolatek bez żadnej wizji na przyszłość. utopił w KIN, walnął w mur z zunem, który po 4 latach na rynq pozostał w 1% niszy, zabił coś, co przynajmniej próbowało być konqrencją – Windows Mobile, a teraz podpisał umowę w Nokią i deklaruje powolną śmierć ostatniego wielo-platformowego systemu jakim jest Symbian [ma pociągnąć do 2o16… ale rozwijać się nie będzie]. zastanawiam się, czy eMeS potajemnie nie odsprzedał swoich akcji google, bo jeśli z rynq faktycznie zniknie Symbian to Android pozostaje jedyną platformą ‘otwartą’. ojcem tego monopolu będzie nie kto inny a eMeSy. inną firmą, która najprawdopodobniej zwiększy swój udział dzięki takiemu posunięciu będzie BlackBerry.. ale o tym kiedy indziej. mam nadzieję, że mały-miękki ma jakiegoś asa w rękawie, np. w postaci systemu mobilnego dla enterprise… tak się w każdym razie pocieszam…
o przyszłych zmianach WP7 w kierunq biznesu postaram się kilka słów napisać dalej.
ogólne wrażenie
bardzo ładny, intuicyjny i nowatorski interfejs. powiało świeżością (: mimo to wygląda jak wczesna wersja 1.o i jest zbyt ‘młodzieżowy’ do zastosowania w firmie.
pierwsze kroki
pierwsze wrażenie pracy z Windows Phone 7 jest bardzo dobre. system ma bardzo nowatorski interfejs, intuicyjny i prosty – podoba mi się świeże spojrzenie a nie przepisywanie starych schematów. poza interfejsem nie da się uwolnić od skojarzeń z iPhone:
po szybkim i łatwym skonfigurowaniu outlook, gmail i facebook [te testowałem jako 3 oddzielne źródła kontaktów] sprawnie połączył kontakty z różnych źródeł. konfiguracja reszty podstawowych rzeczy jest równie prosta i intuicyjna. niestety Polska nie występuje na mapach Microsoft – interfejs w tym języq jest niedostępny. jak później się okazuje, nie można również dokonywać zaqpów w Zune Market.
reasumując początek świetny i zachęca do dalszego używania, choć widać że projektowany na Polskę to nie jest…
Zune
po podłączeniu urządzenia do komputera trzeba zainstalować zune software aby móc synchronizować pliki. tutaj powitanie mniej przyjemne – po ściągnięciu ok. 15oMB i uruchomieniu instalatora dostałem komunikat o update. ściągnęło się kolejne 15oMB i restarcik. a po uruchomieniu zune znów update! potem znalazł jeszcze update na telefon, który instalował się ok 3o min! [SIC!] – nie wspominając o tym, że przez pierwszy dzień były problemy z jego pobraniem. zarządzanie aplikacjami i ich ściąganie nie jest możliwe – opcja w polsce niedostępna. z urządzenia marketplace działa, ale można ściągać tylko to, co jest za free, ponieważ jest blokada regionalna i polską kartą się za zqpy nie zapłaci…
Zune wygląda ładnie i po updatach działa sprawnie, jest jednak bardzo ubogi w opcje i po raz kolejny nasz zaścianek został wycięty z mapy świata.
integracja z chmurą
idea korzystania z urządzeń mobilnych coraz bardziej wiąże się z “używaniem w chmurze”. ponieważ jest to produkt Microsoft podstawową chmurą jest Windows Live. trzeba przyznać, że integracja serwisów jest przeprowadzona sensownie – Windows Live, XBox Live, Zune – wszędzie można logować przy pomocy LiveID i profile uzupełniają się a nie są zupełnie oddzielnymi tworami – np. w Zune widać znajomych z XBox live.. chociaż chciałoby się jeszcze więcej – braqje jasnego połączenia tych wszystkich miejsc. nie wspomin
ając o tym, że spodziewałbym się usług dla urządzania na stronie zune, tymczasem są w niezbyt intuicyjnym miejscu w profilu live, natomiast inne informacje są jeszcze w kolejnym [to już czwarte] miejscu – Windows Phone Live. trochę to wszystko zamotane…
WP7 jest tak bardzo nastawiony na chmurę, że nie ma opcji synchronizacji kontaktów/kalendarza z lokalnym komputerem. źródłem a zarazem kopią zapasową są usługi – exchange, WL [windows live], gmail, hotmail etc. w tym wszystkim ktoś zapominał jednak o jednej z najważniejszych rzeczy – mianowicie o plikach. na chwilę obecną da się wysłać obrazek do skydrive [i odwrotnie], ale nie ma opcji autosynchronizacji i trzeba to robić ręcznie jeden-po-jednym. plików nie da się otworzyć ani zapisać na skydrive. wraz z systemem jest dostępny Office Mobile – i żeby totalnie zamieszać, nie ma opcji zapisywania w usługach Live, co jest oczywistym wyborem przy ztargetowaniu na rynek konsumencki, jest natomiast opcja korzystania z SharePoint – co ni-z-gruchy-ni-z-pietruchy jest ukłonem q sektorowi Ent. więcej – nie ma opcji synchronizacji plików z komputerem lokalnym a więc pozostaje wysyłanie ich mailem…
bezpieczeństwo
pamięć wewnętrzna nie jest szyfrowana. nie wiem na ile łatwo jest dostać się do pamięci posiadając fizyczny dostęp, ale odczyt danych nie będzie sprawiał problemu. zewnętrznych kart nie ma q: jeśli ktoś ma urządzenie zabezpieczone PINem – to do tego sprowadza się całe bezpieczeństwo. dodatkowo dostępne są usługi z poziomu Windows Live, które pozwalają urządzenie zlokalizować, kazać mu odtwarzać dźwięk, czy zablokować ekran – to tak w razie jak nie wiadomo, gdzie zostawiło się aparat. jest również usługa pozwalająca na zdalne wyczyszczenie urządzenia. wszytko brzmi pięknie, jednak całość działa korzystając z numeru telefonu [wysyłając specjalnie spreparowany SMS] a nie IMEI. scenariusz reklamowany jako ‘a jak mi ukradną…’ nie obejmuje podstawowego problemu – wymienionej karty SIM lub jej braq. wystarczy zrestartować system i to było na tyle jeśli chodzi o zdalne kasowanie. w samym kasowaniu jest też dość poważny błąd – zasymulowałem zgubiony telefon, wybrałem opcje ‘erase’, po czym postanowiłem anulować operację… takiej opcji jednak nie znalazłem. a więc po włączeniu odnalezionego telefonu, po kilq minutach się wyczyścił… wraz z plikami .
dla biznesu i podsumowanie
najważniejszą usługą do pracy mobilnej jest outlook. sama aplikacja jest wbudowana, dostępna out-of-the-box jednak jej możliwości są marne. poza odczytaniem i wysłaniem poczty nie da się nic zrobić – brak obsługi OoO [Out Of Office], odwołanie spotkania, brak przeszukiwania! … nic.
oglądając prezentację “Windows Phone 7 for the Enterprise” zastanawiałem się, jak można bez wstydu pokazać takie coś. otóż jakie, wedle tych panów, są funkcje dla przedsiębiorstw:
na temat bezpieczeństwa jest krótkie demo, które pokazuje, że dane można zaszyfrować AES256… no i co, że można? ale co jest szyfrowane, jak to wymusić? nic. prezentacja upewnia, że dla Enterprise nie ma praktycznie nic. w kwestii zarządzania urządzeniami można dowiedzieć się, iż sprawowane jest polisami Exchange ActiveSync. na tą chwilę WP7 wspiera mniej polis niż iOS [ROTFL!] w tym nie obsługuje m.in.:
W obecnie tworzonym System Center 2o12 [obecnie beta2] jest poprawiona wersja Mobile Device Management obsługująca WP7, Symbian i iOS – ale szczegółów nie znam.
produkty firm trzecich nie znają WP7 póki co.
podsumowując cały produkt – jest to wczesna wersja beta, dająca bardzo ubogie możliwości. na każdym kroq widać jakiś fajny zaczątek funkcjonalności, ale kiedy tylko chce się cokolwiek więcej – jeszcze tego nie ma. podobno Polska ma zagościć na mapach WP7 jeszcze w tym roq, podobno na jesieni ma być wielki update, który spowoduje, że będzie bardziej użytecznym narzędziem dla firm, podobno w SCCM2o12 ma być zarządzanie urządzeniami, podobno…
póki co, gdzie nie sięgnąć – ściana. wszystkich opcji jest aqrat tyle, żeby marketingowo można było wszystko:
wiecie ile jest opcji w IE? 3. słownie: trzy:
tak wygląda cały system. minimum. zastanawiam się też jak ten interfejs będzie się sprawdzał *jeśli* opcji lub aplikacji będzie więcej. nie ma żadnego grupowania aplikacji, widoków – wszystko jest nastawione właśnie na takie minimum. póki co tych opcji nie ma, aplikacji też nie za wiele, więc jest tak, jak w tym rasistowskim dowcipie: “co zrobić, żeby dzieci w Afryce nie chodziły głodne? obciąć im nogi”. Windows Phone to właśnie taki telefon w którym nie ma żadnych problemów, bo nie ma żadnych zaawansowanych funkcji.
trzymam kciuki za przyszłość, a póki co: “pa pa! see u l8er“.
eN.
Ciekawie się to z perspektywy czasu ogląda – doskonale widać wtedy kto miał rację a kto się mylił
kilka aktualnych przemyśleń Steve Blanka na temat m.in rosnącej (po raz kolejny) bańki internetowej.
http://www.pb.pl/rss/a/2011/06/01/Guru_Doliny_Krzemowej_czeka_nas_banka_i_upadek_Microso
Co do samej bańki zgadzam się z nim w 100% odnośnie tego, że MS to żywy trup to nie byłbym aż tak radykalny – no ale.. czas pokaże.
bookmark – aktywacja KMS i klucz GVLK
do bookmarków:
http://technet.microsoft.com/en-us/library/ff793421.aspx
w skrócie:
żeby system aktywował się z KMSa trzeba mu wbić klucz Global Volume Licence Key. klucze te są dostępne publicznie – pod wskazanym linkiem <:
eN.