…długo czekałem na taki materiał. dla dzieci, dla siebie, dla znajomych. cytując twórcę:

‚ważniejsza, niż posiadanie informacji w głowie, staje się dzisiaj umiejętność jej weryfikacji’

eN.

zakładam, że historii Skype specjalnie nie trzeba przedstawiać. najważniejszy [do celów tego wpisu] jest fakt, że został qpiony w maju 2o1o przez Microsoft, a od lat MS rozwijał własny produkt – wtedy jeszcze nazywany Office Communication Server. pomimo, że oba produkty są [m.in.] klientami VoIP, ich architektura działania jest totalnie inna…

… no właśnie – jest, czy też może ‚była’? po zaqpie Skype długo wydawało się, że nic się nie dzieje. powiedziałbym, że ‚bardzo długo’, albo wręcz ‚za długo’. wynika to z totalnie różnych założeń obu systemów – OCS/Lync to produkty zorientowane na centralne zarządzanie, wykorzystanie w Enterprise, możliwość archiwizacji, wymuszenia zgodności z polityką firmy i prawem, własnością intelektualną itd. Skype przeciwnie – był aplikacją zorientowaną na rozproszenie, w architekturze hybrid P2P, z nastawieniem na zachowanie prywatności. no i jest protokołem w pełni zamkniętym. co prawda próbowano zrobić reverse engineering i można znaleźć jakieś tam opisy działania, ale to bardziej na poziomie ogólnym.

w tym samym czasie nastąpił boom na rozwiązania chmurowe, OCS zmienił się najpierw w Lync 2013, potem zforkował się w Skype for Business 2o15 oraz Skype for Business Online z office365.  zmiana nazwy nie była przypadkowa. Lync przesunął się w kierunq Skype, a Skype w kierunq Lync. co to oznacza?

najciekawsze jest owo ‚przesunięcie Skype’. co prawda nadal nie ma opisu architektury rozwiązania, ale pewne rzeczy widać, i można pobawić się w dodawanie:

• lista kontaktów jest już zintegrowana z outlook.com . nawet jeśli ktoś nie założył wprost konta ‚outlook.com’ czy ‚hotmail.com’ i loguje się użytkownikiem z innej domeny, to tak jest. ja np. loguję się loginem @gmail.com, żeby odebrać maila wysłanego na @outlook.com (;
• Skype przeszedł na protokół MSNP24 na początq 2o14
• pojawiło się sporo dodatkowych opcji, które nie były możliwe do zaimplementowania przy architekturze hybrid P2P..

polecam bardzo fajny artykuł, wyjaśniający zmiany, jakie zaszły 2o15-2o16 z tym produktem. najciekawsze cytaty:

“The original genius of Skype is that it was a peer-to-peer solution, which made sense in the early days of broadband, when everyone used a PC,” Microsoft vice president Gurdeep Pall told me recently. “But over the past 10 years, things have changed, and we now use multiple devices, where syncing state from device to device becomes challenging.”

“A couple of years ago, we started on a massive engineering project to transition Skype to a cloud-based solution,” Pall told me. “And much of what you’ve seen as new features in Skype, especially over the past year, has been connected to this new architecture.” This includes such things as audio and video chat, file sharing, photos and file sharing, offline access, Skype translator, bots, and more, he said.

…no i git. wszyscy szczęśliwi… [?]

bo jak się tak zastanowić, to co to oznacza dla wstępnych założeń funkcjonowania Skype? nie jest to już klient P2P, tylko prawie-Skype-for-Business. z centralnym zarządzaniem kontami, polisami… [archiwizacją i monitoringiem?]

nie żebym miał z tym jakiś problem. w sumie to przewidziałem to zaraz po pojawieniu się office365 q: niemniej pozostaje ciekawostką wartą zastanowienia zwłaszcza, jeśli ktoś kierował się korzystaniem ze Skype ze względu na zalety P2P lub ma po prostu dylematy związane z tym ‚gdzie są moje dane i kto może je oglądać’. tym bardziej, że o ile architektura Skype for Business 2o15 jest dostępna i można dokładnie się przyjrzeć co i jak i jakie są schematy komunikacji, o tyle Skype nadal pozostaje owiany mgiełką mistycyzmu. poza kwestiami prywatności dochodzą problemy z wyznaczeniem wymagań sieciowych – bo nie ma oficjalnych informacji o schematach komunikacji takich, jak są dla linii biznesowej. można się tylko domyślać, że nawet jeśli nie dziś, to za chwilę, jedyną różnicą pomiędzy oboma produktami będzie ‚otoczka integracyjna’, może jakieś dodatki korporacyjne jak możliwość integracji z własnym PBX. bo czemu niby nie miałbym widzieć ‚presence’ w OneDrive [zarówno prywatnym czy biznesowym], dla doqmentu opublikowanego przez inną osobę prywatną? w końcu Skype for Web jest już inkorporowany w outlook.com i jest coraz większa integracja pomiędzy Skype a SfB…

eN.

częste pytanie przed decyzją przejścia na o365 – czy nasza sieć jest wystarczająca? oczywiście oprócz samej przepustowości jest kilka innych parametrów, które warto sprawdzić, zwłaszcza jeśli zamierza się korzystać z Voice i Video Conferencing – RTT, Latency/jitter, Packet Loss i parę innych parametrów.

testy można wykonać ręcznie, ale można też zdać się na automat. aplikacja napisana w Java [LoL], dla różnych stref geograficznych:

• EMEA: em1-fasttrack.cloudapp.net
• North America: na1-fasttrack.cloudapp.net
• Asia Pacific: ap1-fasttrack.cloudapp.net

przykładowy fragment wyników:

na końcu jest możliwość wyeksportowania statystyk do pliq tekstowego. szkoda, że nie ma również eksportu obrazqw do jpg.  więcej statystyk jest również dostępnych np, w ‚graph’ jeśli potrzeba potwierdzenia wyników.

N.

Uzależnienie?

wchodzę do pociągu, obok mam 7 pasażerów. dwie papierowe książki, notebook, 3 smarphony, tablet. każdy ma zajęte oczy i ręce, z czego większa część osób tapuje i klika. laska strzela sobie selfie – pewnie założyła czapkę o 1o% bardziej w prawo i musi się pochwalić kreatywnością na instagramie.

w radiu słucham audycji o uzależnieniu od telefonu [jak już audycja to mógłby ktoś wysilić się na mniejszą ignorację i użyć słowa smartphone – w końcu to nie od rozmów telefonicznych ludzie się uzależniają], artyqły w gazetach pojawiają się dużą częstotliwością.

nomofobia – takie zaproponowano słowo na nadużywanie smartphonów, od „no-mobile-phone phobia”. obserwuję swoją córę – tablet, konsola, bajki w TV, wyganiamy ją do jakiś manualnych zabaw, czy spędzenia czasu na dworze, ale ten świecący ekran przyciąga jak magnes. i tak się zastanawiam nad ‚uzależnieniem’…

przypominam sobie swoje dzieciństwo, kiedy 1MHz taktowania CPU i 64KB RAM powodowało silne pocenie się z ekscytacji mocą obliczeniową… eee tam, kogo ja oszuqję? z możliwości pogrania. po prostu. gry śniły mi się po nocach, a ponieważ nie miałem swojego komputera, wyjście do znajomych u których stał c64 czy Atari 8oo czy choćby Pegasus, przyprawiały mnie o świecenie oczu i nadpobudliwość. do dziś większość czasu spędzam przed monitorem – czy to laptopa, konsoli czy smartphona, więc słuchając o nomofobii zastanawiam się, jak to uzależnienie traktować, jak traktować dzieciaki…

…w pierwszej kolejności trzeba to jakoś ‚zewaluować’ – czy to dobrze czy źle? w zasadzie każde uzależnienie jest z definicji złe, bo przejmuje nad nami kontrolę i zawsze trzeba pamiętać, aby nie stać się niewolnikiem. ale z drugiej strony – czy mówimy o uzależnieniu od prądu, gazu czy paliwa? a w każdej seqndzie ich używamy do komunikacji czy podstawowych funkcji życiowych – jak podgrzanie wody i ugotowanie obiadu. mimo, że pozbawieni tych mediów większość osób stałaby się bezradna jak niemowlak, nikt nie myśli o tym w kategorii uzależnienia. IMHO Internet dołączył do grona podstawowych mediów ‚niezbędnych do życia’: Prąd, Internet, Gaz, Ropa – kolejność nieprzypadkowa. czy jest jakaś różnica czy ktoś czyta książkę na kindlu czy papierową? czy jest jakaś różnica czy ktoś czyta gazetę papierową czy newsy w smarphone? i znów, nie mówi się o uzależnianiu od czytania książek, czy wiadomości.

zderzam to z wizją przyszłości. bardzo podobał mi się projekt google glass, który niestety został wycofany – poniekąd z powodów prawnych i kontrowersji, poniekąd z powodów zdrowotnych. społeczeństwo jeszcze nie jest gotowe. teraz wychodzi HoloLens Microsoftu – kolejna próba produktu Augmented Reality, tym razem jednak nie ma kontrowersji, ponieważ ewidentnie produkt ma przeznaczenie ‚stacjonarne’ a nie ‚mobilne’. na razie.

polecam również bardzo fajną serię ‚Black Mirror‚, w której podobna tematyka pojawia się dość często, w różnym kontekście. ciężko wyróżnić pojedynczy odcinek, ale do google glass najlepiej pasuje S01E03 w którym podobne urządzenie zamontowane jest bezpośrednio w głowie. daje to nieograniczony dostęp nie tylko do rozszerzenia rzeczywistości o dodatkowe informacje, ale również dostęp do zapisu wszystkiego co się widzi i słyszy.

… i do tego zmierzają urządzenia – pomimo kontrowersji, strachu, skutków ubocznych itp itd, wygoda i dostęp do Informacji stanowi o naszym gatunq. można z tym polemizować ale wystarczy rozejrzeć się dookoła, żeby mieć pogląd na statystyki – jesteśmy otoczeni urządzeniami mobilnymi nie z musu, a z wyboru. na razie nie jesteśmy jeszcze gotowi na przyjęcie tak zintegrowanych urządzeń – co pokazuje historia google glass – ale to się IMHO zmieni w ciągu najbliższych kilq lat.

czy odciągać dzieciaka od konsoli czy tabletu?

według mnie nadszedł czas, aby przestać mówić o ‚uzależnieniu od Internetu’ czy ‚uzależnieniu od Smarphona’. zbyt dużo czynności wykonuje się na tych urządzeniach – praca, gry, zaqpy, wiadomości, nauka… wszystko jest dostępne poprzez ‚komputer’. to, że teraz przeróżne aktywności dostępne są z jednego miejsca, a nie przy wykorzystaniu 1oo różnych narzędzi, a więc jest 1oo-krotnie większe prawdopodobieństwo, że ktoś będzie korzystał właśnie z takiego urządzenia, a nie np. zaglądał do papierowego wydania encyklopedii, w żaden sposób nie stanowi o uzależnieniu. czyli jeśli przez kilka godzin pracuję, potem wracam do domu, przeglądam newsy, chwilę pogram w ulubioną grę, obejrzę film z dzieckiem, a potem odcinek ulubionego serialu z żoną – nadal nie ma to związq z uzależnieniem. ale czego spodziewać się po humanistach-ignorantach, którzy w nagłówq potrafią napisać ‚że łamie prawa fizyki’ – tylko dlatego, że jest niesamowicie zwinna? i tak wychodzi, że wszyscy jesteśmy chorzy.

czas zacząć klasyfikować uzależnienia w warstwie wyżej, na warstwie usługowej – ‚uzależnienie od gry’ czy ‚uzależnienie od portali społecznościowych’. choć i prawdziwa nomofobia się zdarza. na przykładzie:

czekam na samolot. na lotnisq siedzi koło mnie jakaś Chinka czy inna Azjatka. pasqdna jak zawartość żołądka, ubrana tak kiczowato, że w sumie tworzą pewnego rodzaju turpistyczną sztukę. siedzi i pstryka selfie. jedno, drugie, dziesiąte… nie da się policzyć więc lepiej powiedzieć ‚jedno za drugim’. pół godziny do boardingu i cały czas pstryka selfie – głowa trochę w lewo, pstryk, głowa trochę w dół, pstryk, poprawia włosek wystający z pod czapki, pstryk. nie mogę uwierzyć… już w samolocie włączamy airplane mode. siedzi koło mnie dziewczyna [jakaś inna] i co chwila sięga po smartphona – tap, sprawdza godzinę. nie ma Internetu, odkłada urządzenie. nie dalej niż minuta później znów go łapie, odblokowuje, czyta jeszcze raz starą rozmowę. pewnie już układa nowe odpowiedzi. odkłada urządzenie po to, żeby minutę-dwie później znów je złapać, włączyć, sprawdzić, że faktycznie cyferki od minuty się zmieniły, odłożyć. i znów odczytać jakąś rozmowę [tą samą?]. dwie i pół godziny lotu, tap, tap, godzina, stare wiadomości, pomerdanie na ‚desktopie’ w lewo w prawo. bez Internetu nie jest wiele warte, a mimo to nie można się oderwać, trzeba chwytać i sprawdzać. cokolwiek. nomofobia 1oo%.

to niewątpliwie jest nerwica, uzależnienie, czy jak to się tam naukowo klasyfiqje. w mojej definicji uzależnienie=niewola. jeśli nasze ciało/umysł, wymyka się z pod kontroli, nie potrafimy spokojnie odłożyć tego, co nas pochłania zazwyczaj – to już jest krok za daleko.

dlatego wolę patrzeć co dziecko robi na tablecie, niż to, ile czasu przy nim spędza. oczywiście – nie wolno zapominać o ruchu i czynnościach manualnych. bez względu na prędkość rozwoju technologicznego, przez jakiś czas, mimo wszystko, będą to ważne elementy życia (; poza tym dają olbrzymią ilość radości i przyjemności. jak mawiają: ‚wszystko jest dla ludzi’ – byle nie przesadzić. i takiego środka trzeba szukać.

a, że ilość czynności jakie wykonuje się przy pomocy urządzeń elektronicznych rośnie i rośnie… cóż, to i środek ciężkości się przesuwa w tą stronę….

eN.

28 lutego odbędzie się ITechDay 2o17, pod egidą WGUiSW.

tematyka będzie dotyczyć rozwiązań hybrydowych: Azure AD, Office 365, Windows Server 2016, Azure RMS, Intune, PowerShell, System Center oraz Windows 10.

ponieważ WGUiSW oraz ITechDays odbywa się już od jakiegoś czasu wiecie, czego się spodziewać:

fajna atmosfera, sesje prowadzone przez dobrych i lubianych prezenterów, gadżety dla aktywnych, cenny networking (:

przydatne linki:

• strona wydarzenia
• pełna agenda

rejestracja rusza o7.o2.2o17 o godzinie 12:oo

eN.

…że ojcem Linuxa, to wiadomka. ale jaką jest osobą? jak pracuje? polecam obejrzenie rozmowę z Linusem na Ted-talk

The mind behind Linux

eN.

text przygotowany przez Adriana Szwejkowskiego

**************************************************

Od jakiegos już czasu na firmowych salonach rozgościł się nowy klient OneDrive’a– zwany też „Next-Gen Sync Client”.  W wielkim skrócie – było to nowe rozwiązanie, które miało ujednolicić aplikacje dla Biznesu i regularnego użytkownika oraz usprawnić „jakość” synchronizacji, która w starym kliencie „OneDrive for Business” (inaczej „Groov’em”) – pozostawiała wiele do życzenia.

Niestety OneDrive NGSC różnił się nieco od Groove’a (OneDrive for Business) funkcjonalnościami. M.in. nie pozwalał na synchronizacje plików zawartości ze współdzielonych stron SharePoint lub udostępnionych przez innych użytkowników folderów OneDrive’a. A jak to wiadomo gdy raz już coś się da – nie łatwo jest to odebrać – przykładem niech będzie Start Menu.

Jest jednak dobra wiadomość – od dłuższego czasu (zgodnie z Roadmapa produktu, którą znajdziecie Tutaj  http://fasttrack.microsoft.com/roadmap ), Micorosoft pracował nad przywróceniem tej możliwości. W wyniku tego 1 grudnia 2016 światło dzienne ujrzała pierwsza publicznie dostępna wersja OneDrive’a NGSC (17.3.6705.1122), która wspiera synchronizacje współdzielonych folderów.

Dość istotny jest fakt, że nowe funkcjonalności są już dostępne, jednak tylko w wersji Preview. Żeby było nieco trudniej, ma ona ten sam build co wersja Release –  17.3.6705.1122

Czym różnią się od siebie?   – LINK

My oczywiście skupimy się na Public Preview, bo to właśnie tam znajdują się rzeczy, które nas interesują. Mamy już release notes, teraz zastanówmy się, co tak naprawdę oznaczają. W skrócie – dobra zmiana.

Po Pierwsze – nowa, jasniejsza ikonka J (czujecie ten modern look?  Az się chce klikać J )

Old	New

Wiem wiem – samo to na pewno zachęciło was do migracji na nowego „testowego” klienta. Jednak najistotniejszą zmianą w public preview jest swego rodzaju powrót do korzeni jednakże z wykorzystaniem nowego modelu synchronizacji, tj. możliwość synchronizacji lokalizacji Sharepointowych, która nie była, jak już wspominałem, możliwa w OneDrivie NGSC.

• Team-Sites
• Groups
• Foldery udostępnione na OneDrivi’e

Jak możemy przetestować nowy Preview Build ?

1. Pobieramy aplikację

OneDrive 17.3.6705.1122 Public Preview Installer –http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=823059

2. Rozpoczynamy instalację w kontekście użytkownika

Po zakończeniu okno powinno zniknąć.

3. Dodajemy wpis rejestru

Na przykład za pomocą powershella :)

4. Restartujemy naszego klienta

Prawy przycisk na ikonce I exit i następie uruchamiamy za pomocą:

%localappdata%\Microsoft\OneDrive\OneDrive.exe  lub z Menu Start

Tadam. Mamy nowego klienta :)

Jedną ze zmian jest odświeżony wygląd aplikacji.

Mamy już nowego klienta. Przechodzimy do kolejnego etapu, tj. synchronizacji udostępnionych folderów.

1. Logujemy się na stronę portalu – portal.office.com
2. Wybieramy udostępniony folder, który chcielibyśmy zsynchronizować lokalnie.

3. Następnie klikamy „Sync”

4. Wyskoczy nam „prompt”, gdzie potwierdzamy, że chcemy rozpocząć synchronizację

5. Po wyborze „Sync Now” folder rozpocznie synchronizację.

Ale uwaga ! – Nie będzie się on synchronizował do naszego standardowego Folderu OneDrive’a. Pojawi się nowa lokalizacja w naszym profilu, która będzie miała nazwę identyczną jak nasz Tenant. Dodatkowo będziemy widzieli również Nową bibliotekę.

%userprofile%

6. Dodatkowo w zakładce „Account” ustawień naszego Klienta będziemy widzieli wszystkie dodatkowe pozycje.

Miłej zabawy :)

Pozdrawiam, Adrian

jedna z najważniejszych usług – ODfB, a mimo to dość problematyczna ze względu na bałagan w klientach. przy niektórych scenariuszach trzeba mieć aż 3 różne klienty

• How to determine the version of OneDrive for Business Sync client

o problemach z klientami dla OD pisałem już:

• http://w-files.pl/nodrive-for-business/
• http://w-files.pl/onedrive-for-business-sync/

pojawiła się obiecywana, nowa wersja klienta NG, ze wsparciem dla bibliotek współdzielonych, na razie preview:

• OneDrive for Business | Next Generation Sync Client (all Versions)
• Get started syncing SharePoint sites with the new OneDrive sync client – Preview

ta wersja ma wyrównać niedogodności i końcu powinien być ‚jeden by wszystkie połączyć’… ale póki co można przeczytać, że:

„When syncing libraries that require check out, or libraries with required columns or metadata, the files are synced as read-only. If you do make changes to these files, the changes will not be synced back to Office 365.”

…a więc do pracy grupowej jeszcze się nie nadaje. ale światełko w tunelu już jest (:

eN.

niewiarygodne…. projekt GOV? ministerstwo? a jednak i z takich źródeł wychodzą ciekawe projekty. jak zacząć uczyć dziecko programowania? nie trzeba umieć pisać, czytać ani mieć komputera – grunt to zacząć myśleć w odpowiedni sposób.

http://koduj.gov.pl

eN.

często zamiast budowy skomplikowanych IFów lepiej jest skorzystać ze switcha. czyli zamienić złożoną składnię bazowaną na wielu ‚if-then-else’ dużo czytelniejszym i prostszym blokiem ‚switch’. to oczywista oczywistość ale jest coś bardziej ‚zaawansowanego’ co jeszcze bardziej ułatwia życie – PowerShellowy Switch pozwala nie tylko na proste porównania, czy definicje wildcardów, które można znaleźć w manualu, ale również na tworzenie złożonych wyrażeń logicznych.

przykład takiego switcha:

test-switch.ps1

uwagę należy zwrócić na:

• zastosowanie ‚break’ – standardowo switch wykona *wszystkie* bloki, spełniające warunek. w przypadku wywołania test-switch z parametrem 1 lub 2 pojawi się dodatkowo informacja ‚mniejsze niż 4 [ale nie większe niż 2]‚ . jeśli liczba będzie większa niż 3, wpadnie w klauzulę z ‚break’ i ostatni krok nie zostanie wykonany. dla tego należy pamiętać, że *kolejność ma znaczenie*.
• dzięki temu, że switch wykonuje wszystkie bloki spełniające warunek, można zrobić krok typu ‚catch all’ – który wykona się zawsze. ale warto umieścić go jako pierwszy tak, żeby nie przerwał go jakiś break. najlepiej użyć ‚switch -wildcard’ -> manual.
• w instrukcji [man switch] można znaleźć bardzo fajne przykłady dla wyrażeń regularnych i wildcardów, dla tego pomijam go w tym prostym przykładzie. ale warto wiedzieć, że można wykonywać również zaawansowane porównania na ciągach znaków.
• to czego zabrakło w manualu to właśnie przykład wyrażenia logicznego. klauzulą może być dowolne wyrażenie zamknięte w nawiasach klamrowych {} . oczywiście dla determinizmu zachowania powinno zwracać true/false.
• PS switch nie pozwala na definiowane tego samego bloku dla kilq wartości [listy] tak, jak to się robi np. w VBS, czyli nie da się zdefiniować ‚ 1,2 { blok } ‚ . w zamian można użyć warunku logicznego ‚{1 -or 2} {blok} ‚ . trochę mniej wygodne, ale działa tak samo (:

proste i wydajne. proponuję dla gimnastyki rozpisać to sobie na IFach… (;

eN.